plein van de hemelse vrede

Beste allemaal,


Hier weer een berichtje van ons, we hopen dat in Nederland alles goed gaat.

Zondag(gisteren dus), een voor ons vreemde zondag gehad, s'morgens met elkaar wat gelezen, en s'middags een eind door de stad wezen lopen.

Heel bijzonder dat je in zo'n stad totaal geen idee meer hebt dat het zondag is, omdat alles natuurlijk gewoon doorgaat, dat is een vreemde ervaring als je uit een dorp als Lunteren komt.

We zijn nog langs het enorme complex gelopen waar de olympische spelen zijn gehouden vorig jaar.

Gisteravond hebben we met elkaar een preek geluisterd van Ds.Klaasen uit Hedel, over de opwekking van Lazarus.

Dinand had wat preken gedownload, dat was wel fijn, je wordt dan even boven alle beslommeringen uitgetild, en je aandacht wordt gevestigd op het verlossingswerk van de Heere Jezus.

Vandaag zijn we naar het plein van de hemelse vrede geweest, heel indrukwekkend, eerst al de rit door de stad in een taxi, met al het verkeer wat je links en rechts voorbijscheurd.

Dan het grote plein, met het monument, de foto van Mao en het parlementsgebouw.

Ook hier waren we regelmatig het bekijken waard, verschillende mensen vroegen of ze met Jedidja of ons op de foto mochten, heel bijzonder om te evaren.

Chinezen zijn heel vriendelijk, maar gaan rustig voor je staan om een foto van jou en hen samen te maken, en vooral Jedidja is wel een keer of tien met anderen op de foto gegaan.

Mensen generen zich er echt niet voor dat gewoon te vragen, en dan niet in het engels, maar gewoon in het Chinees, ze maken dan het gebaar van foto maken.

Ook Jedidja wordt dan over haar haar gestreken, en over haar wangen geaaid, maar ze laat het zich toch aardig rustig gebeuren.

Het is niet te geloven dat je in zo'n wereldstad als Beijing, nog zo'n bezienswaardigheid bent als westerling.

Wat mij wel opvalt is dat de mensen ernorm vriendelijk tegen je zijn, ze lachen tegen je, regelmatig draaien ze zich om en zwaaien, of maken zomaar een foto van je.

Met Matthias gaat het goed, laat duidelijker zijn eigen willetje zien, en doet ondeugende dingen.

Hij is verzot op telefoons, computers en afstandsbedieningen, echt een jongetje zullen we maar zeggen.

En als we iets van hem afpakken, word hij boos, laat zich op de grond zakken en huilt dan even, maar lang duurt het eigenlijk nooit.

Bij verdriet laat hij zich nog steed goed troosten.

Op dit moment zitten ze allebei in bad, Matthias had net in bad gepoept, en Jedidja gilde moord en brand, toen ze de eerste bruine sigaren zag drijven !

We zijn nog in afwachting op bericht over ons paspoort, we horen het vandaag.

Zodra we wat weten zal ik het laten weten.

Het is overigens enorm fijn dat Arjen met ons mee wilde gaan, niet alleen voor het helpen met de comunicatie in het engels, maar ook met een heleboel andere dingen.

Jedidja zit regelmatig even bij hem op de kamer, dan heeft ze even de onverdeelde aandacht.

Het is echt geweldig dat hij dit voor ons wil doen !



Groeten van ons vieren !