dagje cultuur proeven

Hallo beste mensen,

Hier weer even een berichtje van ons.
Als eerste kunnen we zeggen dat het goed gaat !
Vanmorgen werden we om 6.00 uur wakker, door wat gerommel op onze kamer, geschrokken kwam ik onder de dekens vandaan, en wat ik zag was een klein jongetje wat bij onze koelkast stond, in een poging om deze open te krijgen.
Ik ging uit bed en ging naar hem toe, en ik dacht:wat ruik ik toch ?
Toen ik eens wat beter keek, zag ik vieze handjes en een heel grote bruine vlek op het dekbedovertrek, met andere woorden we hadden vanmorgen een poepchineesje !
Omdat het mannetje kleiner is dan we dachten, zakken de luiers die we hadden meegenomen van zijn kontje af.
Dus om 6.15 is onze dag begonnen en hebben we eerst onze kleine man in bad gedaan, wat hij overigens heerlijk vondt.
Verder zijn we vandaag naar het kindertehuis geweest, we hebben daar een rondleiding gehad, en mochten foto's maken.
Dinand en ik zijn om de beurt samen met Arjen naar binnen geweest, zodat een van ons met Matthias en Jedidja buiten konden blijven, omdat het ons niet verstandig leek om Matthias nu alweer te confronteren met alles wat voor hem zo bekent en vertrouwd was.
We hebben nog weer met zijn nanny gesproken, en hebben ook zijn bedje gezien.
Het is heel bijzonder hier te zijn, in de wetenschap dat hij hier de eerste drie jaren heeft doorgebracht.
Daarna zijn we met onze gids naar het terra cotta leger geweest, dit is even buiten Xi'an.
Dit was ook heel indrukwekkend om te zien, het zijn ongeveer 8000 beelden van soldaten, die gamaakt zijn ongeveer 200 voor Chr., en dit is pas in 1975 ontdekt door een boer die op zijn land aan het werk was.
Leuk en interssant om zo ook wat van de chinese cultuur te zien.
Matthias heeft zich ook vandaag heel goed gehouden, was aan het eind van de dag wel ontzettend moe, en Jedidja trouwens ook.
Matthias heeft voor hij ging slapen weer een flinke huilbui gehad, van zo'n tien minuten, maar liet zich goed troosten, we nemen hem dan een van beiden op schoot en houden hem dicht tegen ons aan, wat hij ook heel fijn vindt, want je voelt hem dan ontspannen.
Uiteindelijk huilt hij dan niet meer, maar blijft hij met zijn ogen dicht tegen je aan zitten.
Al met al lijkt er sprake te zijn van een eerste begin van hechting.
Zo, volgens mij ben ik weer behoorlijk uitgebreidt geweest, en hebben jullie een idee van wat wij hier zoal doen en meemaken.
Morgen houden we het een dagje rustig, we gaan waarschijnlijk alleen een poosje de stad in, wat ook al een hele belevenis is.
O, ja Jedidja is hier een bezienswaardigheid, mensen aaien over haar hoofd, voelen aan haar en zetten haar op de foto, ook wel vreemd om mee te maken !!
Westerlingen zijn hier nog een uitzondering, en dat kun je merken ook, je wordt enorm aangestaard op straat, maar overigens allervriendelijkst bejegend.

Nou morgen hoop ik weer wat te melden, ik ga nu maar eens slapen.

Liefs van Dinand, Anita, Jedidja en Matthias